سه‌شنبه ۱۵ آبان ۱۴۰۳ |۳ جمادی‌الاول ۱۴۴۶ | Nov 5, 2024
استاد انصاریان

حوزه/ محقق، مفسر و پژوهشگر قرآنی با بیان اینکه رحمت خداوند یعنی لذت، رفاه، آسایش و نبود بن بست، گفت: خداوند در روزی زمین جلوه های رحمت بی شمار برای انسان به تصویر کشیده، میلیاردها موجود فرمانبردار انسان هستند، اما انسان فرمان خدا را نمی برد، با چه انصافی!؟

به گزارش خبرنگار خبرگزاری «حوزه» از تهران،‌ استاد حسین انصاریان در ادامه سلسله مباحث اخلاقی خود در مسجد امیر(ع) تهران اظهار کرد: جهان هستی و همه آفریده‌هایی که در این ظرف عظیم قرار دارند، چه آفریده‌هایی که با چشم قابل دیدن هستند، چه آفریده‌هایی که دیده نمی‌شوند، بدون استثناء همه تجلی رحمت پروردگار هستند. همه ما با سواد و بی‌سواد، مرد و زن، پیر و جوان، این نکته را می‌فهمیم و درک می‌کنیم که مجموعه هستی و موجوداتش جلوه رحمت خداوند هستند، رحمت عامل رفاه، آسانی و راحتی است. کجای جهان برای ما و برای هر موجودی سبب سختی، تنگنا، مضیقه و مشکل است؟ آسمان‌های عالم، ستارگان جهان، پرندگان عالم، نباتات و روئیدنی‌های جهان، دریاها و چشمه‌ها و رودها خورشید و ماه و هوا، کدامشان عامل مضیقه و تنگنا و رنج هستند؟

خشم و غضب پروردگار عامل تنگنا و بسته شدن دست است

وی ادامه داد: آنچه رحمت است گشایش، گستردگی، آسانی، راحتی، رفاه، لذت و بی‌دردسر است، اما جایی که غضب و خشم هست، عامل تنگنا و بسته شدن دست، عامل به وجود آمدن سد و مانع و شکننده، عامل از دست دادن همین خوشی‌های معمولی است.

عده ای از روی بی خردی و تنگ نظری به قرآن مجید کفر ورزیدند

محقق، مفسر و پژوهشگر قرآنی به خشم پروردگار اشاره و خاطرنشان کرد: خشمی که در آیه 90 سوره بقره مطرح هست، خشم، نفرت و رویگردانی پروردگار از عده‌ای از مردم است «بِئْسَمَا اشْتَرَوْا بِهِ أَنْفُسَهُمْ أَنْ يَكْفُرُوا بِما أَنْزَلَ اللَّه»(بقره، 90) معامله بد و زشتی کردند، داد و ستد ناروایی کردند، کسانی که خودشان را با کفر ورزیدن به آن‌چه که خدا نازل کرده فروختند و منکر تمام آیات قرآن شدند و هویت خودشان را با این انکار معامله کردند، آنها از روی حسد، ظلم و تجاوز، چشم نداشتند قرآن را ببینند.

وی افزود: کفار برای خودشان یک وضعی ساخته بودند به گونه ای که نمی توانستند با قرآن مجید خودشان را هماهنگ کنند. یک آزادی نامشروعی را می‌خواستند و قرآن مجید هم به این آزادی نامشروع رضایت نمی‌داد، یک سلسله مسائل را قرآن مجید حرام اعلام کرد که با کام آنها این حرام‌ها نمی‌سازد لذا ظالمانه با قرآن مجید برخورد کردند و آن را کنار زدند. آنها از روی ستم، حسد، تنگ‌نظری، بی‌عقلی، بی‌خردی کفر به قرآن مجید را خریدند.

وی به حسادت کفار نسبت به پیامبر(ص) نیز اشاره و خاطرنشان کرد: کفار ایراد می گرفتند که چرا قرآن به پیغمبر نازل شده، اما برای ما نازل نشده است! چرا پیامبر مورد خطاب قرآن بوده، اما ما نبودیم؟ حال که ما مورد خطاب قرآن نبودیم و قرآن به خود ما نازل نشده یا به شخصی که ما دلمان می‌خواهد نازل نشده ما کافر به قرآن هستیم. پروردگار می فرماید: این وضعی که کفار در باطن و ظاهر، در تنگ نظری، در حسادت و ظلم دارند «فَباؤُ بِغَضَبٍ عَلى غَضَبٍ» سبب شد که خشم من نسبت به آنها دائمی، پیوسته، همواره، جاوید و خالد شود.

کسی که مورد نفرت پروردگار است، آرامش، روحیه و سلامت باطن ندارد

استاد انصاریان گفت: قرآن مجید می فرماید: «مَعِيشَةً ضَنْكا» (طه، 124) کسی که مورد نفرت پروردگار است، آرامش، روحیه و سلامت باطن ندارد در حالی که کل هستی جلوه رحمت است و مؤمن در کل این هستی با آرامش و راحتی زندگی می‌کند. اما «وَ لِلْكافِرِينَ عَذابٌ مُهِين» برای کسانی که کفر را خریدند و حق، قرآن و توحید را رها کردند، عذاب دردناک و خارکننده‌ای آماده کردم. این تنگناها از آثار خشم پروردگار است، ولی در جهان خلقت که تجلی رحمت است هیچ تنگنایی وجود ندارد، کل موجودات عامل رأفت، گشایش، فرج و رفاه هستند. وقتی رحمت پروردگار که کل خلقت تجلی اوست از همه جوانب به انسان می‌رسد، برایش در زندگی عامل رفاه و گشایش است به مرگ هم که می‌رسد عامل گشایش است.

 جلوه ای رحمت پروردگار

وی به چگونگی مردن مؤمن اشاره و تصریح کرد: امام صادق(ع) می‌فرماید: مؤمن وقتی که زمانش تمام می‌شود و بناست بمیرد، فرشتگان گماشته شده بر گرفتن جان از بهشت دو نوع گیاه می‌آورند که او بو کند؛ با گیاه اول که بو می‌کند تمام تعلقات به دنیا، همسر، فرزند و دارایی از باطنش می‌پرد و آرامش عجیبی پیدا می‌کند و لذت می برد و به مستی عجیب الهی و ملکوتی می رسد البته بنا بر روایات این مردن مراتبی هم دارد. رسول خدا(ص) می‌فرماید: شب معراج («لِنُرِيَهُ مِنْ آياتِنا» که در سوره اسراء است) نشانه‌هایش را به من نشان داد از جمله نشانه‌هایش فرشتگان عالم ملکوت بودند.

میلیاردها موجود فرمانبردار انسان هستند، اما انسان فرمان خدا را نمی برد، با چه انصافی!؟

محقق، مفسر و پژوهشگر قرآنی آفرینش جهان را یکی دیگر از جلوه های رحمت پروردگار دانست و افزود: خداوند می فرماید: «إِنَّ فِي خَلْقِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ» بی‌تردید، یقیناً، مسلماً، در آفرینش همه آسمان‌ها و زمین که یک چنین جهان وسیعی را به وجود آورده، همه از رحمت پروردگار است. خداوند همه آفریدگان روی زمین را برای خدمت به انسان به کار گرفته تا از نیازهای انسان فرمانبرداری کنند، خداوند خطاب به انسان می فرماید: میلیاردها موجود را فرمانبردار تو قرار دادم و به تو گفتم از یک نفر فرمان ببر که تو را خلق کرده، این را هم نمی‌خواهی انجام دهی؟ همه فرمان تو را ببرند اما تو فرمان خدا را نبری؟ به چه دلیل با چه انصافی؟

استاد اخلاق حوزه علمیه به یکی دیگر از رحمت های خداوند اشاره و خاطرنشان کرد: «إِنَّ فِي خَلْقِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ اخْتِلافِ اللَّيْلِ وَ النَّهار» رفت و آمد شب و روز عین رحمت است، اگر دائم شب بود کره زمین یک گلوله یخی بود با این همه آب منجمد، اگر دائم روز بود زمین یک گلوله آتش بود مثل خورشید اما کار زمین را به دوازده ساعت شب و دوازده ساعت روز تقسیم نمود، پدید آمدن این روز هم مدیون گردش وضعی زمین است که خداوند به زمین دستور داد دور خودت بچرخ که دائم نیمی صبح و نیمی شب باشد.

محقق، مفسر و پژوهشگر قرآنی فصول سال را نیز از رحمت های خداوند دانست و اظهار کرد: خداوند برای پدید آمدن تابستان، بهار، زمستان و پاییز به زمین گفت سالی یک بار دور خورشید بگرد که چهار فصل پدید بیاید، من مهمان دارم اسم مهمانم آدمیزاد است، اگر بهار نشود که همه مهمان‌هایم نابود هستند، اگر زمستان نشود که همه مهمان‌هایم بی‌آب و بی‌برف می‌مانند، اگر تابستان نشود که هیچ میوه‌ای نمی‌پزد، اگر پاییز نشود استراحتی برای زمین نخواهد بود. بنابراین رحمت یعنی گشایش، بهار یعنی رحمت و لذت، فرج تابستان یعنی گشایش، زمستان یعنی بهترین گشایش.

وی به نعمت و رحمت در دریاها اشاره و تصریح کرد: «وَ الْفُلْكِ الَّتِي تَجْرِي فِي الْبَحْرِ بِما يَنْفَعُ النَّاس» کشتی پانصد هزار تنی که نفت‌هایتان را می‌برد، برایتان اجناس زندگی از کشورهای دیگر می‌آورد را روی این آب شل می‌گذارید و آب دهان باز نمی‌کند و کشتی را به قعر اقیانوس نمی برد، اگر من(خداوند) بخواهم به این آب شل می‌گویم دهان باز کن پانصد هزار تن را به قعر اقیانوس ببرد.

استاد انصاریان گفت: مگر بهترین، قویترین، زیباترین و پرسرعت‌ترین کشتی به نام تایتانیک را چند صد مهندس نساخت و نگفت که من این کشتی را در کمال امنیت ساختم، اما دیدید که خداوند از اروپا به امریکا وسط اقیانوس به یک قطعه یخ گفت آرام برو خودت را بزن به این کشتی و کشتی را پاره کرد تا به قعر اقیانوس برود. اگر فرمان و خواست خدا نباشد، کدام کشتی می تواند روی آب حرکت کند؟ «وَ الْفُلْكِ الَّتِي تَجْرِي فِي الْبَحْرِ» چرا خداوند این همه کشتی را می‌برد و می‌آورد؟ «بِما يَنْفَعُ النَّاس» چون مهمان دارد، خیلی از نیازها آن طرف نیست از این طرف باید برود، خیلی نیازها اینجا نیست و باید از اروپا، ژاپن و چین وارد شود. کشتی‌ها به امر خدا در حرکت هستند تا نیازهای انسان را برطرف کنند، ای انسان ها چرا ماتتان برده چرا می‌خورید و از خداوند یاد نمی‌کنید؟

وی ادامه داد: خداوند می فرماید: «وَ ما أَنْزَلَ اللَّهُ مِنَ السَّماءِ مِنْ ماءٍ فَأَحْيا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها» چه باران‌هایی را برایتان از عالم بالا فرو می‌فرستم؟ با این باران‌ها تمام زمین‌های کشاورزی را زنده و فعال می‌کنم. «وَ بَثَّ فِيها مِنْ كُلِّ دَابَّةٍ» هر جنبنده مفیدی را با زنده شدن زمین روی زمین پخش می‌کنم. «وَ تَصْرِيفِ الرِّياحِ» بادها را جابجا می‌کنم اگر باد جابجا نشود چه کار می‌خواهید کنید؟ زمستان در تهران همه چشمتان به آسمان است باد بیاید. اگر باد ساکن بود یک‌جا درخت‌هایتان میوه نداشت، تمام گرده‌های نر و ماده‌ای درختان و نباتات را باد جابجا می‌کند. اگر باد نبود می‌خواستید چه کار کنید؟ اگر کوه‌ها را روی زمین نگذاشته بودم دائم کره زمین گرفتار بادهای طوفانی بود، اینها را بادشکن قرار دادم، یک سود کوه بادشکنی است. اگر این کوه‌ها نبود و زمین صاف بود و دائم باد خطرناک بود، یک خانه نمی‌توانستید بسازید تا چه رسد به زدن چادر. همه شترهایتان را باد می‌برد، ماشین‌هایتان را باد می‌برد، خانه‌هایتان را باد می‌برد همانطور که خانه‌های قوم عاد را باد ریشه‌کن کرد و برد.

 نشانه های رحمت پروردگار هویداست، اما برای کسانی که خواب نیستند

 استاد انصاریان در پایان گفت: در همه نعمت ها «لَآياتٍ لِقَوْمٍ يَعْقِلُون» نشانه‌های رحمت خداوند پیداست برای کسانی که خواب نیستند. بنابراین عالم و موجودات آن رحمت هستند. همه آسمان‌ها، زمین، شب و روز، کشتی‌ها، باران‌ها، بادها و ابرها از آثار رحمت خداوند هستند. خداوند می فرماید: به یکی از آثار رحمت من دقت کنید و ببینید: «كَيْفَ يُحْيِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها» چگونه بعد از گذشتن زمستان، بهار را برایتان جان می‌دهم و زنده می‌کنم و رویش دوباره شروع می‌شود.

انتهای پیام   ۳۱۳/۱۷

 

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha